• ?
  • Rexistro

Entrega do Premio Alecrín en Vigo: Djerassi, pai da pílula: ´Que unha adolescente teña un bebé é unha traxedia´

O químico estadounidense apoia que a muller poida aprazar a súa maternidade até pasados os corenta anos e vaticina que esta decisión será algo habitual a mediados deste século

arl Djerassi recolle o Premio Alecrín polo descubrimento da pílula anticonceptiva. é unha traxedia que unha adolescente teña un bebé e a única razón é a biolóxica, porque a súa situación económica, social e emocional non é a idóne. Así se expresaba onte en Vigo o pai da pílula anticonceptiva, Carl Djerassi, profesor de Química da Universidade de Stanford e un dos poucos científicos estadounidenses distinguidos cos dous recoñecementos máis importantes de Estados Unidos: a Medalla Nacional de Ciencia pola síntese do primeiro esteroide oral anticonceptivo e a Medalla Nacional de Tecnoloxía.
O científico, que onte visitou por primeira vez Vigo para recoller o Premio Alecrín, asegurou que se a pílula anticonceptiva creada nun laboratorio de México o 15 de outubro de 1951 supuxo a separación do acto sexual do reprodutivo, a reprodución asistida significará, ademais do alongamento uns dez anos do reloxo biolóxico da muller, que o home, por primeira vez na historia da humanidade, tamén se involucre neste acto.
O home asumiu a reprodución e a contracepción como unha responsabilidade da muller. Os avances nas técnicas de reprodución asistida permitirán que a parella decida sobre a súa reprodución, o que vai cambiar non só a conduta sexual, senón do comportamento entre o home e a muller
, dixo o científico en castelán.
Djerassi mostrouse partidario de que a muller poida decidir aprazar a súa maternidade até os 40 e os 50 anos conxelando o seu tecido ovárico durante a idade fértil e asegurou que os casos de mulleres maiores de 60 anos que deciden ser nais son anecdóticos. é máis, o científico vaticinou que este adiamento da maternidade será algo normal en menos de corenta anos, especialmente nos países máis desenvolvidos.
En canto á posibilidade de que se desenvolva unha pílula anticonceptiva masculina, asegurou que cientificamente é posible, pero non desde un punto de vista económico, xa que ás farmacéuticas non lles interesa investir en novos métodos contraceptivos. Agora o mundo non se divide en industrializado e subdesarrollado, senón en xeriátrico e novo, e a industria farmacéutica está máis interesada no medicamento para a velle, asegurou.

En canto ás declaracións do Papa contrarias ao uso do anticonceptivo, lembrou que métodos como a pílula evitarían uns 500.000 abortos cada día no mundo e lembrou que é nos países tradicionalmente máis católicos, como España e os latinoamericanos, onde se rexistra unha maior taxa de embarazos non desexados e de interrupcións voluntarias do embarazo.
Ningunha relixión condena tanto a sexualidade como a católica. Non teño ningún problema con quen se opoñen á contracepción, pero me preocupan quen cren ter relación directa con Deus, aseverou.

Alecrín lembra que millóns de mulleres son vítimas de ablacións e violencia no mundo

O químico estadounidense Carl Djerassi, o pai da pílula anticonceptiva, recibiu onte o Premio Alecrín que a asociación do mesmo nome concedeulle en 2007 e que non puido recoller debido problemas familiares. Alecrín distinguiu ao científico polo que este descubrimento significou para a liberdade sexual da muller e o seu dereito a elixir sobre a súa maternidade.
A pílula supuxo un cambio para millóns de mulleres no mundo, que poden gozar da súa sexualidade ao separar esta de a reprodución, aínda que hai outras moitas non teñan aínda acceso a ela, lembrou Ana Míguez, presidenta do colectivo feminista.
Sen Premio Alacrán, suprimido este mesmo ano, e cun novo galardón: Mención Especial Alecrín, que na súa primeira edición recaeu en Macamen Branco polo seu compromiso co movemento da muller, o acto de entrega reuniu en Vigo a máis de trescentas persoas, entre as cales, por primeira vez nos seus vinte anos de historia, tamén tivo presenza masculina. Hoxe os homes como colectivo, poden, e de feito empezan a estar próximos e a comprender a nosa condición.
José Lores ÁGATHA DE SANTOS – VIGO